„Wyklęty powstań ludu ziemi”. Prawda, panie Tadeuszu Listkowski. Nie ma to jak stare partyjne zawołanie o zwarcie szeregów i obronę zdobyczy. Tylko czyich i jakich zdobyczy? Najwyraźniej chodzi panu o obronę tak długo upragnionego fotela burmistrza Iławy. Najwyraźniej chodzi panu o obronę łupów dla SLD.

Zauważa pan „brak publicznego wsparcia dla Jarosława Maśkiewicza i jego inicjatyw w realizacji programu ze strony Sojuszu, propagowanego podczas kampanii wyborczej”. Panie Tadeuszu! My chyba żyjemy w dwóch całkowicie różnych miastach.

A może jednak zapytam wprost: o jakich to programach pan mówi? Przecież nie kto inny, tylko pan wiosną ubiegłego roku wyrażał się krytycznie o iławskim SLD, że – cytuję – „nie potrafi wypracować programu dla Iławy”. Moim skromnym zdaniem SLD nie potrafił wypracować żadnego programu, nawet dla własnej organizacji partyjnej, nawet dla samego siebie (ale to już nie moja działka). Tak więc co tu dopiero mówić i zawracać ludziom w głowach jakimś malowanym, nigdy nieistniejącym „programem dla Iławy”, panie Tadeuszu...

Pisze pan dalej, że nikt nie wspiera burmistrza Iławy Jarosława Maśkiewicza w jego poczynaniach. Czy ma pan na myśli próbę likwidacji przedszkola nr 5 (tzw. kolejowego) wbrew woli radnych miasta? Czy może próbę włączenia Nowej Wsi do Iławy wbrew woli mieszkańców tegoż sołectwa i radnych Rady Gminy, włącznie z zaskoczonym wójtem Harmacińskim? Mam wrażenie, ze ludzie widzą te osławione poczynania i chyba po prostu wstydzą się, że coś takiego można robić.

Czytam pana dalej i poprawiam się na krześle, bo naprawdę trudno spokojnie usiedzieć czytając takie bałamuty: „Mogę zaryzykować stwierdzenie, że nie program partii wygrał, ale indywidualny, własny program Jarka Maśkiewicza”. Jaki znowu program Maśkiewicza?

Czyżby ta czarodziejska strategia rozwoju Iławy? – która, tak naprawdę, jest tematem zastępczym i produkcją urzędniczej makulatury do szuflady lub powieszenia sobie na ścianie. No, a gdzie są ci inwestorzy, co to ponoć czekali taborem pod Iławą? Niby mieli czekać tylko na ten moment, kiedy wreszcie burmistrzem będzie Jarosław Maśkiewicz, a wtedy już następnego dnia po zaprzysiężeniu mieli wjechać do naszego miasta ze złotem na swoich wozach. No, a gdzież ta natychmiastowa obniżka bezrobocia? Gdzież to czarodziejskie pobudzenie lokalnego rynku pracy? Gdzie są te tańsze opłaty za życie? Gdzie ta tańsza woda?

Drogi panie Tadeuszu, może pan coś wie na ten temat, bo może ja – przez ostanie pół roku – w jakimś innym mieście mieszkałem? Proszę mnie i mieszkańcom Iławy zdradzić ten wielki i nieodgadniony dotąd sekret.

Wzywa pan członków Sojuszu, aby pisali do prasy o realizacji programu SLD. Dobrze, że pan wzywa do pisania, do dyskusji publicznej. Tylko, że ja naprawdę pana przepraszam, bo o jakim programie pan mówi? Jest jakiś tajny, ukryty przed mieszkańcami Iławy, program? Może byłby pan uprzejmy odsłonić nieco rąbka tajemnicy? Może członkowie SLD mają w Iławie jakąś skrywaną lożę masońską...

Dziwi się pan, panie Tadku, że na posiedzeniu Iławskiej Izby Gospodarczej odezwało się do burmistrza Maśkiewicza tylko dwóch dyskutantów. To ja panu odpowiem: bo uciekł zanim reszta zdążyła dobrze usiąść na swoich miejscach. Dalej zdziwiony pan jest? A może pan tylko udaje? Więc może ja, czytając to samo sprawozdanie w NKI, zwrócę pańską uwagę na ten fakt, gdy prowadzący obrady stwierdza, iż należy skracać swoje wystąpienia, ponieważ pan burmistrz ma... „ograniczony czas” i musi opuścić to zebranie (?!).

Czy pan wie, że niektórym uczestnikom tego spotkania w tym momencie opadły szczęki ze zdumienia. Burmistrz Iławy nie ma czasu na uczestniczenie w zebraniu jednego z najważniejszych gremiów gospodarczych, gdzie dyskutuje się o przyszłości miasta?!! Burmistrz wychodzi sobie po kilku minutach, bo z sali padają coraz bardziej konkretne pytania?! Jak się robi gorąco, to nogi za pas?!

Moim zdaniem było to – delikatnie tylko mówiąc – mało odpowiedzialne zachowanie burmistrza Maśkiewicza. Ale nie ma się czemu dziwić – jeśli jako kandydat mało miał do powiedzenia, więc i dziś, siedząc już na fotelu burmistrza, niewiele więcej powie. Koń jaki jest, każdy widzi (że się powtórzę po raz już któryś tam).

I pan, panie Tadeuszu, wzywa do popierania poczynań takiego burmistrza? Czy wzywa pan do popierania takich poczynań również? Jeśli tak, to gratuluję pomysłu, że takie zachowania warto popierać...

W jednym, panie Tadeuszu, ma pan niezaprzeczalnie rację. Tak, wielka jest potęga polemiki, albowiem tylko w dyskusjach i sporach (nawet zażartych) rodzi się coś nowego. A jeśli rodzi się coś pozytywnego dla Iławy, to wszyscy będziemy się z tego cieszyć.

Wyjaśniałem już nie raz, że prywatnie nie mam nic do pana Jarosława Maśkiewicza jako człowieka. Krytykuję jedynie bzdurne poczynania burmistrza miasta Iławy, obojętnie jak on się będzie nazywał, a to – jako mieszkańcowi Iławy – zawsze mi wolno. Proszę bardzo, niech piszą i przedstawią swoje racje ci, którzy mają inne zdanie na te tematy. Naczelny redaktor Jarosław Synowiec na pewno to opublikuje.

A tak już na podsumowanie tej kwestii: burmistrz Jarosław M. chyba od zawsze miał pecha do kolegów. Ostatnio okazało się, że koledzy z okresu urzędowania w Lubawie posiadają bardzo niebezpieczną wiedzę na temat wielu jego spraw. Słynne mataczenie zdarza się nie tylko w stolicy. Na prowincji nazywamy to inaczej – bardziej dosadnie. Mam wielką nadzieję, że szef gangu Olsena opamięta się i oszczędzi powagę urzędu burmistrzowskiego w Iławie. I zachowa się jak prawdziwy mężczyzna.

Okazuje się, iż żeby zniszczyć – z takim trudem i prze tyle lat mozolnie – budowane dobre imię Iławy, wcale nie trzeba prokuratorów, sądów lub referendów. Wystarczy jeden uparty facet.

* * *

W sobotę – prareferendum, czyli prywatna i droga jak cholera impreza pana burmistrza i jego stajni. Rodzi się pytanie: co to da bezrobotnym, czy nawet tym mającym pracę przeciętnym mieszkańcom Iławy? Moim zdaniem społeczeństwo, mając do wyboru chleb i igrzyska, na pewno wybierze chleb.

Prareferendum, według moich skromnych tylko wyliczeń, będzie kosztowało prawie 200 tysięcy złotych. Drodzy mieszkańcy Iławy! Czyż nie lepiej byłoby wydać te pieniądze na inne, bardziej pożyteczne cele społeczne lub gospodarcze, niż na prywatną imprezę, mającą tak naprawdę ratować twarze liderów koalicji rządzącej Iławą na czele z Jarosławem Maśkiewiczem, Stanisławem Żygadło i Henrykiem Dzierzęckim (SLD), a także Edwardem Bojko, Benedyktem Dutką i Jerzym Humięckim („Iławianie Razem”).

A gdzie się podział poseł Andrzej Umiński, tak solennie popierający i gwarantujący swym majestatem parlamentarnym za wspomniane wyżej towarzystwo? Szanowny panie pośle! Szanowny panie Andrzeju! Niech pan zareaguje wreszcie i zepnie całe to towarzystwo do rezonu, bo śmiech tylko słychać w Iławie. Gorzej już być nie może.

No bo ileż można?...