Po przeczytaniu informacji w Kurierze „Zamiast kładki – nowy most?” przyszły mi do głowy myśli, którymi się podzielę.

1) Urząd Miasta nie powinien uczestniczyć we współfinansowaniu budowy nowego mostu, ponieważ jest to droga krajowa i GDDKiA musi go zrobić, a Urząd Miasta powinien robić swoje, to znaczy budować chodniki i ścieżki rowerowe.

2) Jeżeli już będzie budowany most, to bez grobli, która dzieli jezioro na Mały Jeziorak (miejskie szambo) i Duży Jeziorak, bo to jest jedno jezioro.

3) Obecna grobla powinna posłużyć jako dojazd technologiczny do budowy podpór pod most, a po wybudowaniu należy ją rozebrać i doprowadzić w tym miejscu jezioro do pierwotnej szerokości i głębokości, co spowoduje, że Mały Jeziorak stanie się ponownie czystym, w którym można będzie się kąpać. Nadeszła chwila, ażeby środowisko naturalne przywrócić do stanu pierwotnego.

4) Gdyby chciano budować most na istniejącej grobli, to na moje widzenie jest to niemożliwe, ponieważ jest za wąsko i grunt nie jest nośny. Musiano by poszerzyć trzykrotnie groblę, żeby zmieściła się ulica, chodniki i ścieżki rowerowe. Jeżeli ktoś ma wątpliwości, niech obejrzy obwodnicę północną w budowie – zrozumie problem nasypu.

5) Nie powinno być tak, że za kilka lub kilkanaście lat tak zwana obwodnica południowa stanie się ulicą śródmiejską, a nasi wnukowie będą zmuszeni budować kładki przy moście nad Iławką, tak jak my próbujemy budować kładki obecnie. Będzie to o nas złe wspomnienie, nie mówiąc już o decydentach.

Dziś może trudno w to uwierzyć, ale jeszcze w XVIII wieku w świadomości mieszkańców Iławy nie było podziału na Mały i Duży Jeziorak.

Przez wiele wieków – począwszy od średniowiecza – dwa brzegi jeziora łączył drewniany most, jeszcze w średniowieczu nazywany przez iławian Długim Mostem. Nie zawężał on przepływu i nie utrudniał żeglugi na jeziorze. Doskonale widać to na starych planach miasta z 1753 i 1810 roku oraz na zdjęciu obok.

Dopiero około 1850 roku powstał w tym miejscu most zwodzony, którego konstrukcja wymagała wzmocnienia brzegów jeziora, a tym samym zawężenia przepływu, co też w pewnym sensie „wyodrębniło” Mały Jeziorak, nie utrudniając jeszcze żeglugi.

Most zwodzony został zastąpiony mostem stałym około 1905 roku i to praktycznie uniemożliwiło już większym jednostkom wpływanie w granice miejskiego jeziora.
W prawie niezmienionej formie most stały przetrwał do dziś.

stare zdjęcia pochodzą głównie
ze strony www.rosenberg-wpr.de