Burmistrz Iławy Jarosław Maśkiewicz jest oskarżany od 2003 roku przez Prokuraturę Rejonową w Iławie o przekroczenie uprawnień i fałszerstwo dokumentów. Chodzi o lata 1998-2002, kiedy był burmistrzem Lubawy. Z dokumentów wynikało, że blisko magistratu w Lubawie powstaje ulica Chrobrego. W rzeczywistości 200 tys. zł (w tym 100 tys. dotacji od wojewody) rozpłynęło się. W czasie kontroli inspektorom pokazywano zupełnie inne ulice, na których... pozamieniano tabliczki z nazwami. (sic!)

W lutym ubiegłego 2004 roku Sąd Rejonowy w Iławie skazał Jarosława Maśkiewicza na 10 miesięcy więzienia w zwieszeniu na 3 lata.

Burmistrz odwołał się do Sądu Okręgowego w Elblągu. Tam okazało się, że Andrzej Krygier – obrońca Jarosława Maśkiewicza – od dawna jest kłamcą lustracyjnym, więc burmistrz wykorzystał sytuację i oprotestował „brak swego prawa do należytej obrony” i cały proces z przyczyny formalnej trzeba było powtórzyć.

W ponownym procesie jako nowego obrońcę burmistrz zatrudnił Wojciecha Iwickiego, adwokata z Wąbrzeźna. Mecenas jest dobrze znany w iławskim ratuszu – od ubiegłego roku przed sądem reprezentuje również Andrzeja Dzieniszewskiego, sekretarza miasta.

W połowie marca br. Jarosław Maśkiewicz zlecił Wojciechowi Iwickiemu za 12 tys. zł prowadzenie sprawy w imieniu Urzędu Miasta przeciwko firmie budowlanej „Rembud”, która kilka lat temu wykonała remont ratusza i – zdaniem Maśkiewicza – miała dopuścić się wielu zaniedbań.

Umowę w tej sprawie z Iwickim podpisano na kilka dni przed rozpoczęciem ponownej rozprawy tzw. „lubawskiej” burmistrza w iławskim sądzie. Fakt ten w iławskim ratuszu trzymano jednak w bardzo głębokiej tajemnicy.

– Podczas sesji burmistrz Maśkiewicz mówił nam, że się zastanawia czy nie wystąpić przeciwko firmie budowlanej na drogę sądową, tymczasem umowa z adwokatem była podpisana już od przynajmniej dziesięciu dni – twierdzi Marcin Woźniak, wiceprzewodniczący Rady Miejskiej w Iławie. – Po co w urzędzie jest zatrudniony radca prawny, jeśli zlecenia obsługi prawnej są nie pierwszy już raz przekazywane na zewnątrz? Nie wiem i nie potrafię tego wyjaśnić.

Radny Maciej Rygielski nie kryje dezaprobaty: – To jest właśnie dobitny przykład niejasnego sposobu sprawowania władzy przez burmistrza Maśkiewicza. Niemal w każdym temacie rodzą się podobne wątpliwości radnych, a nawet większe zastrzeżenia, majątek miasta bowiem to nie jest portfel do załatwiania prywatnych usług. Tam, gdzie chodzi o pieniądze, wszystko musi być jasne i czytelne, nie może być żadnych podejrzeń.

Z burmistrzem Jarosławem Maśkiewiczem nie udało nam się skontaktować. – Podczas ostatniej sesji burmistrz źle się poczuł i pojechał do szpitala, jest na zwolnieniu lekarskim – usłyszeliśmy w iławskim magistracie.

Sprawdziliśmy w szpitalu. Nikt tam nie widział, ani nic nie słyszał o Jarosławie Maśkiewiczu. Tymczasem już nazajutrz burmistrz był widziany w centrum miasta Iławy na zakupach. Sprawiał wrażenie okazu zdrowia.

Andrzej Dzieniszewski, sekretarz miasta, bardzo się uniósł przez telefon: – A czy to źle, że burmistrz wybrał adwokata, którego zna i co do którego pracy ma zaufanie?! Pan Wojciech Iwicki jest uznawany za jednego z lepszych adwokatów i dlatego dostał zlecenie. A to, że prowadzi nasze prywatne sprawy, nie ma tutaj nic do rzeczy!

Podczas sesji, pod nieobecność na sali swojego osłabionego szefa, Dzieniszewski przekonywał radnych, że on „za decyzje burmistrza nie odpowiada”, a „za swoje sprawy płaci z własnej kieszeni” i ma na to „stosowne dokumenty”.

Wśród radnych znów zawrzało. Nie wytrzymał nawet radny Jerzy Humięcki, uznawany za jednego z najbliższych współpracowników Maśkiewicza.

– Chciałbym przestrzec panów burmistrza i sekretarza, że takie związki nie są dobre – poruszony Humięcki zdawał się niemal grozić palcem. – Nie należy tego stosować, bo to zmusza do niestety pewnych podejrzeń. Uważam i oczekuję, abyście panowie w przyszłości się tego wystrzegali, bo to nie jest dobre postępowanie.

Zaledwie tydzień po sesji i po tych słowach, radny Jerzy Humięcki złożył pismo do przewodniczącego Rady Miejskiej Edwarda Bojki, że rezygnuje z mandatu radnego.

Przypomnijmy. W roku 2003 adwokatem broniącym burmistrza Jarosława Maśkiewicza przed sądem w pierwszej „sprawie lubawskiej” był Andrzej Krygier, czyli ten sam były mecenas Andrzej Krygier, który od swojego klienta w niemal tym samym czasie otrzymywał zlecenia urzędowe na reprezentowanie ratusza przed iławskim Sądem Pracy (np. sprawa Stanisław Kieruzel kontra burmistrz Jarosław Maśkiewicz).

GRAŻYNA KOPIŃSKA, dyrektor programu Fundacji Batorego przeciw korupcji:

– Sytuacja, w której adwokat broni burmistrza prywatnie, a następnie dostaje zlecenie od miasta, jest co najmniej niewłaściwa. Można bowiem przypuszczać, że zlecenie, które adwokat otrzymał z urzędu jest dodatkowym bodźcem do tego, aby się starał w prywatnych sprawach burmistrza i sekretarza.

JULIA PITERA, prezes Transparency International Polska:

– To jest klasyczna sytuacja konfliktowa. Będzie rodziła spekulacje, że jest jakiś związek między wypłatą honorariów. Jeżeli ratusz chciał pozwać firmę, to sprawy nie powinien z całą pewnością prowadzić ten adwokat. Jak najszybciej zaistniałą sytuację powinna wyjaśnić komisja rewizyjna Rady Miejskiej.