Szkolenie otworzył wykład Justyny Furgał, warszawskiej dziennikarki i jednocześnie przedstawicielki Stowarzyszenia Rodziców po Poronieniu, która opowiedziała o działalności organizacji, a także stanie psychicznym kobiety po stracie dziecka i jej potrzebach względem otoczenia.

– Położna w szpitalu to bardzo ważna osoba dla mamy, która traci swoje dziecko – stwierdziła Furgał. – Jej ciepło, opieka i dobre słowo wiele znaczy dla roniącej kobiety. Bardzo nam zależy jako stowarzyszeniu, by podejście do osieroconych matek zmieniło się w społeczeństwie, by nie negowano ich uczuć, by je wspierano, tak jak po śmierci każdej bliskiej osoby. Bo to maleństwo, które żyło pod jej sercem, jest jej dzieckiem, bez względu na wiek ciąży.

POŁOŻNA MOŻE BYĆ ANIOŁEM

W części drugiej Hanna Kulczycka, położna ze Szpitala Ginekologiczno-Położniczego w Warszawie, w trakcie warsztatu pod tytułem „Anioł przy moim łóżku” przedstawiła procedury, które zaczęły funkcjonować w tamtejszej lecznicy po wprowadzeniu przepisów (grudzień 2006 r.) zobowiązujących do pochówku dzieci z obumarłych ciąż bez względu na czas jej trwania. Podkreśliła także, że praca z pacjentką po stracie, wbrew pozorom, daje jej bardzo dużo satysfakcji.

– Namawiam panie do otoczenia szczególną opieką pacjentek po poronieniu, często bowiem spotykają się z niezrozumieniem bliskich i znajomych – mówiła Kulczycka. – My, jako położne i kobiety, również matki, możemy sprawić, by to przykre doświadczenie było dla nich choć trochę mniej traumatyczne. Postarajmy się o stworzenie pamiątek po dzieciach, pozwólmy się kobietom z maluszkami pożegnać. Na podstawie własnych doświadczeń wiem, jak im to bardzo pomaga.

KONTROWERSYJNE POCHÓWKI

Najwięcej dyskusja wywołał temat pochówku dzieci z obumarłych ciąż. Część z uczestniczących w szkoleniu położnych stwierdziła, że wpisywanie płci dziecka, gdy nie jest ona widoczna ani potwierdzona badaniami genetycznymi, jest nieetyczna. Jednak prawo nakazuje wypełnienie karty zgonu dla dziecka bez względu na czas trwania ciąży.

– Luka, jakiej dopatrują się medycy, szukając w niej nieetycznych zachowań, jest dla nas zastanawiająca – powiedziała przedstawicielka stowarzyszenia. – Bo czy etycznym można nazwać wyrzucanie tych dzieci i spalanie ich szczątków razem z odpadami?

Kilka położnych zastanawiało się także, czy kobiety nie będą wykorzystywać sytuacji, by otrzymać pieniądze z zasiłku pogrzebowego (na dziś to ponad 6 tys. zł). Położne zastanawiały się też, na ile nasze państwo stać na pochówki dzieci pochodzące z obumarłych ciąż. Kulczycka odparła, że dopatrywanie się sposobu na zarobek w stracie dziecka jest co najmniej nie na miejscu.

– Nie możemy w każdej kobiecie, która traci dziecko, dopatrywać się kombinującej matki, szukającej sposobu na dorobienie – skomentowała warszawska położna. – To absurdalne! Nie tędy prowadzi droga. Każda z tych kobiet oddałaby wszystko, by jej dziecko żyło.

POMOC PSYCHOLOGICZNA W IŁAWIE

Obecna na szkoleniu jedyna terapeutka Kinga Piotrowicz z Iławy zadeklarowała pomoc mamom po stracie.

– Jestem pod dużym wrażeniem tego spotkania – powiedziała. – Z tego, co usłyszałam, w Iławie dochodzi do ponad stu poronień rocznie (w 2007 r. było ich 117 – red.). Jestem zaskoczona tak dużą ilością strat i jednocześnie dziwię się, że w Iławie dotychczas nie powstała żadna grupa wsparcia dla takich osób.

Piotrowicz zaproponowała organizację pierwszego spotkania na 8 kwietnia o godzinie 18 w Centrum Naturalnego Rozwoju przy ul. Dąbrowskiego 11 (dawne biura Ekodrobu, I piętro, bezpośrednie informacje u terapeutki pod numerem 888-422-654).

– Zapewniam dyskrecję i ciepłą atmosferę – mówi terapeutka. – Serdecznie zapraszam do kontaktu wszystkie panie, które potrzebują wsparcia, rozmowy lub porady psychologa. Spotkania mogą odbywać się w grupie bądź indywidualnie. Oczywiście są bezpłatne.

STOWARZYSZENIE RODZICÓW PO PORONIENIU

Internet: www.poronienie.pl
E-mail: poczta@poronienie.pl
Przedstawiciele w Iławie:
Justyna: tel. 504-691-732, GG: 10389110
Kinga: tel. 888-422-654, GG: 7470539

Karta zgonu bez względu na wiek dziecka

Karta zgonu jest wypełniana dla: osób zmarłych, dzieci martwo urodzonych, bez względu na czas trwania ciąży, na wniosek osób uprawnionych do pochowania, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (w tym rodziców).

* Podstawa prawna: §1 ust.2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z 7 grudnia 2001 r. w sprawie wzoru karty zgonu oraz sposobu jej wypełniania (Dz.U. Nr 153, poz. 1782)