Osobiście popieram szeroki zakres imion osób z iławskiej społeczności, też literatów, uczonych, odkrywców, ale nie tylko. Dodałbym także nazwy rzeczowe, tudzież od miejscowości, czyli geograficzne. Zatem polecam felietonik o propozycjach w temacie.

W Polsce przyjęło się, że rondo to architektoniczna budowla na środku z kwiatami albo pomnik, niewykluczone, że np. Sybiraków. Tymczasem rondo to skrzyżowanie z ruchem okrężnym. Nie ma znaczenia, czy jest duże czy nie, aby tylko była wyraźna zasada ruchu okrężnego, co nie wyklucza, by zdobiło a nawet łączyło pamięcią z postaciami ważnymi w kraju czy w mieście.

Szkoda, że Iława architektonicznie i przestrzennie nie jest ulokowana tak, by mogło być jedno rondo w mieście, jakie ma w Polsce pewna miejscowość. Mówię o rondzie w Krynkach, które jest placem Jagiellońskim, tworząc swoisty rynek miasta. W centralnej jego części znajduje się park, który daje ochłodę podczas upalnych dni. Co ciekawe, rondo w Krynkach stanowi historyczny układ przestrzenny, pochodzący z XVIII stulecia. Jest jakby sercem miasta, z którego odchodzi 12 ulic.

Przed ratuszem Złotowa np. znajduje się jedyne tego typu miejsce w Polsce – rondo z pomnikiem jelenia. Codziennie o 12:00 można jednak zaobserwować tam wyjątkowe zdarzenie. Zamiast hejnału, jak w Iławie, wokół pomnika wybrzmiewają dźwięki z rykowiska jeleni, a pomnik zaczyna się obracać wokół własnej osi. Jeleń to symbol miasta zawarty też w herbie Złotowa. Zatem przejdę do rzeczy, a zacznę od ronda może najważniejszego.

Z jednego z iławskich rond odsłania się widokówkowy obraz na zabytkowy ratusz (z niem. Rathaus, dom rady), od nazwy którego mogłoby zostać po prostu – ratuszowe.

Mam jednak propozycję ciekawszą, by nazwać je imieniem zasłużonego burmistrza, ale niemieckiej Iławy (Deutsch Eylau), którym był Friedrich (Fryderyk) Giese. Z szacunkiem do patriotycznego wątku pragnę przypomnieć, że należymy do wspólnoty narodów europejskich. Przeto, czyż grzechem będzie sięgnąć do przeszłych czasów i dla szacunku pamięci o ważnej osobistości nadać jej imieniem rondo przed ratuszem? Tym bardziej, że Friedrich Giese był burmistrzem Iławy od 1910 aż do 1933 roku, kiedy narażając się hitlerowcom, został pozbawiony rządów w Iławie. Burmistrz Giese został zapamiętany jako dobry zarządca oraz znakomity, odważny polityk, doskonale prowadzący miasto.

Pośród wielu skrzyżowań okrężnych w mieście zaliczam ronda przy liceum i poczcie głównej jako historyczne. Moje na ten czas propozycje są następujące. Alma Mater, do której wyraźną sympatię czuję, liceum ma imię Stefana Żeromskiego. Polonista Stanisław Hertel był zakochany w Żeromskim, dlatego też literatowi „Przedwiośnia” zawdzięczamy pomnik na skwerze nad Jeziorakiem. Proponuję, by skrzyżowanie przy pływalni nazwać rondem Żeromskiego.

Co tyczy skrzyżowania przy lesie, pierwszemu rondu w Iławie od wjazdu z Susza i Kisielic, dałbym nazwę zaszczytną wyspy Wielka Żuława, lecz nie wykluczam nadać imię rondem Kisielickim.

Natomiast imieniem „Inki” – rondo przy ulicy Dąbrowskiego.

Wróćmy do imienia, jakie proponuję nadać skrzyżowaniu przy poczcie głównej w centrum miasta. Pomijając nazwy prozaiczne, np. centralne lub pocztowe, widzę zasłużone miano od godności – jaką nosi SP1 – imieniem Mikołaja Kopernika, pomimo że w Iławie jedna z ulic nosi imię słynnego Mikołaja astronoma. Nazwa i miejsce czytelne i znane iławianom oraz przyjezdnym.

Problem imienia kolejnego ronda będzie skrzyżowanie ulic: Kościuszki z ul. Grunwaldzką i abp. Andrzeja Szeptyckiego.
Co tyczy się nazw ostatnich rond u wyjazdu z Iławy w kierunku Ostródy i Lubawy, należy najprościej nazwać je Ostródzkim i Lubawskim.

Nie unikajmy również nazw z imionami naszych iławskich, zasłużonych osób. I dlatego z szacunku do bliskiej wszystkim w Iławie osoby, byłym przedsiębiorcy, pośle RP, znanym samorządowcu, przewodniczącym rady miejskiej – śp. Andrzeju Umińskim – jego imieniem nazwać rondo przy byłym zakładzie, od którego bierze początek aleja JPII.

Jeśli przy nazwiskach z zasługami dla miasta jestem, nie omieszkam nie wspomnieć o kapelmistrzu, śp. Bogdanie Olkowskim, którego imieniem mogłoby zostać małe rondko na skrzyżowaniu ul. Kopernika z Sobieskiego przy szkole „budowlance”. Wyjątkowy człowiek, społecznik, zasłużony w wychowaniu wielu pokoleń trębaczy.

Powie mi ktoś, że ronda z nazwami niby prozaiczna sprawa. Nie tak znów zwykła. Bo przecież one również dają nam wspomnienie o kimś bliskim. Pamiętajmy o ogrodach, stamtąd przyszliśmy – śpiewał Kofta. Pamiętajmy o ludziach, o ich czynach, budujmy tożsamość, a zbudujemy społeczność.

Zatem tyle w sprawie nazw rond w Iławie. Co wy na to? Do was, iławian, należy ostatnie słowo.